Kavramlar Sözlüğü -A-

Afâk: İnsanın dışı ve dışındaki şeyler, Ufk kelimesinin çoğul halidir. Âfâk ve enfüste zahir olan (görünür) şeyler, Hak tealanın varlığını ve her şeye kâdir olduğunu gösteren ayetler (deliller) dir.

Afif: Temiz, iffetli, namuslu, haramdan sakınan

Ahd: Söz, vaat, emir, and, devir

Ahd ü Misak: Allahü teala, Ruhlar aleminde “Ben sizin Rabbiniz değil miyim?” diye buyurduğunda onların; “Evet, Sen bizim Rabbimizsin!” diye söz vermesi.

Akd (akid): iki kişi veya iki taraf arasında yapılacak bir işin karşılıklı bir rıza ile kararlaştırılması, Bağıt.

Akdiye: Yargılama, verilen hüküm.

Akide: İnanç, inanılacak şey

A’lâmü’n-Nübüvve: Peygamberlik alametleri, belirtileri.

Alem: Alâmet ve nişan koymak manasındaki a-l-m kökünden türemiş bir kelime olan olan âlem, yaratıcının mevcudiyetine işaret etmekte olan, onun bilinmesini sağlayan şeye veya şeylere denilir. Âlem terimi maddi ve manevi bütün varlıkları kapsar.

Anas^r-ı Erbaa: Dört temel unsur. Maddelerin asıllarını teşkil ettiği kabul edilen dört temel unsur: toprak, su, hava, ateştir.

Arş: Gerçek içeriğini sadece Allah’ın bildiği, bütün alemleri; yeri, kürsiyi, gökleri, sidreyi, cenneti, cehennemi, kaplayan ilahi taht ve hükümranlık.

Asabiyet: aralarında kan bağı olan kişiler arasında kayıtsız şartsız dayanışma yasasını kabul eden ve bu şekilde ahlak, davranış ve değerlere yön veren ahlaki zafiyetin Arapça karşılığı olan bir terimdir.

Atvari Seb’a: kelime anlamı olarak yedi tavır manasına gelmektedir. Tasavvufta kullanılır. Nefsin yedi makamını ifade eder.

Ayan-ı Sabite: Bir tasavvuf kavramıdır. Dış alemde mevcut olan eşyanın görünür hale gelmesinden evvel Allah’ın ilminde bilgi olarak mevcudiyeti ortaya çıkan varlıkların Yüce Allah’ın ilmindeki gizli hakikatleri, mahiyetleri demektir.

Âyetullah: Allahın alamet ve işaretleri. Şiilerde belli bir kıvama gelen alimlere de bu isim verilir.

Ayn: Dış dünyada mevcut maddi ve gayri şahsi şey (şeyler). Belli ve somut bir nesneyi ifade eder.

Âyet: kelime anlamı olarak alamet, nişan, ibret, delil manasına gelmekle birlikte Kur’an da bulunan cümlelere ayet denilmektedir.